Zaburzenia rozwoju u małych dzieci

Dbamy o nasze dzieci, chcemy żeby rozwijały się prawidłowo, były szczęśliwe i bezpieczne. To zupełnie zrozumiałe, że jako rodzice chcemy dla nich najlepiej. Dobra opieka nad dzieckiem od pierwszych dni życia przyniesie korzyści w przyszłości gdyż zapewni prawidłowy rozwój i zadowolenie naszych pociech. W ostatnich latach coraz częściej mówi się o autyzmie jako zaburzeniu diagnozowanym u coraz większej liczby dzieci. Zaburzenia te rozpoznawane są również u wielu osób dorosłych. Eksperci podkreślają, że jeszcze kilka-kilkanaście lat temu nie było takiej świadomości i wiedzy na temat istnienia autyzmu. Nie były również znane metody pracy i terapii dziecka autystycznego. Obecnie pojawia się coraz więcej publikacji na ten temat co sprawia, że wielu rodziców i nauczycieli może zapoznać się z tematem. Czy jest się czego obawiać? Jakie są objawy autyzmu a jakie metody leczenia?

Objawy

Objawy charakterystyczne dla autyzmu pojawiają się najczęściej przed 3. rokiem życia. Rodzice zauważają najczęściej, że dziecko jest bardzo spokojne, niewrażliwe na hałas, nie gaworzy, nie rozwija mowy. Nie zwraca uwagi na otoczenie, np. osoby znajdujące się w pokoju. Gdy jest brane na ręce, sztywnieje. Dziecko może również wpatrywać się nieruchomo w jeden punkt.
W przypadku autyzmu zwraca się uwagę na deficyt umiejętności i zainteresowań społecznych. Dziecko funkcjonuje w swoim świecie i zwyczajnie nie widzi potrzeby kontaktu z otoczeniem zewnętrznym. Nie okazuje uczuć ani emocji. Nie zwraca uwagi na to, co ktoś do niego mówi, samo także się nie odzywa a jeśli zaczyna mówić, najczęściej robi to w sposób nielogiczny czy wręcz chaotyczny, posługując się niezrozumiałymi zwrotami albo treściami, które gdzieś usłyszało (slogany reklamowe itp.). Dziecko może również wykazywać dziwne zachowania, np. machać rękami czy kręcić się dookoła. Dziecko cierpiące na autyzm ma również ulubione rzeczy czy zabawki i bardzo przeżywa gdy mu się je zabierze. Wpada w panikę gdy zmienia się jego plany czy przyzwyczajenia. Źle znosi jakiekolwiek zmiany w codziennych czynnościach i aktywnościach. Dziecko unika zabaw z rówieśnikami, rzadko się uśmiecha, woli samotność. Zazwyczaj unika kontaktu wzrokowego i nie reaguje na swoje imię. Ma specyficzne, bardzo zawężone zainteresowania i potrafi rozmawiać tylko o nich.

Diagnostyka

Uważa się, że przyczyny autyzmu mogą tkwić w genetyce lub niewłaściwej pracy mózgu – neuronów i nerwów. Rodzice zaniepokojeni zachowaniem swego dziecka zgłaszają się najczęściej do lekarza pediatry, do psychologa dziecięcego lub pedagoga. Istnieją różne metody rozpoznania i diagnostyki autyzmu dziecięcego. Diagnoza wymaga współdziałania różnych specjalistów. Najczęściej są to: neurolog, który bada pracę mózgu i nerwów, pediatra, który ocenia rozwój dziecka i psycholog (psychiatra), który sprawdza rozwój umiejętności społecznych.

Leczenie

Lekarze podkreślają, że autyzm u każdego dziecka może objawiać się zupełnie inaczej. Inne mogą być również metody terapii takiego dziecka, warto położyć nacisk na całościową terapię dziecka. Dziecko z autyzmem wymaga stałej opieki najczęściej w formie różnych form psychoterapii, najlepiej przy udziale całej rodziny. Im wcześniej rozpoczniemy terapię, tym lepsze efekty można uzyskać. Przydatna może być także terapia zaburzeń integracji sensorycznej.